Czy wiem, że Bóg czyni dla mnie to, czego sam nie mogłem własnymi siłami nigdy zdziałać?

Czy nauczyłem się jak radzić sobie w życiu z sytuacjami, które przedtem doprowadzały mnie do picia?

Czy opuścił mnie strach przed ludźmi i obawa przed jutrem?

Czy zmieniło się moje nastawienie do życia, zmieniły się także moje oczekiwania?

Czy mój egoizm rozpłynął się, opuścił mnie?

Czy uwolniłem się od samolubstwa, znajdując w zamian zainteresowanie się sprawami naszych przyjaciół?

Czy zniknęło przykre uczucie bezużyteczności i ciągłe rozczulanie się nad sobą?

Czy mimo tego, jak głęboko dane mi było upaść, ujrzałem i zrozumiałem, że moje doświadczenie może przynosić korzyść innym?

Czy doświadczyłem, co znaczy "doznawać spokoju"?

Czy jasna stała się dla mnie treść pojęcia "pogoda ducha"?

Czy nie żałuję przeszłości, ani nie "zatrzaskuje za nią drzwi"?

Czy poznałem nową, nieznaną wolność i prawdziwe szczęście w trzeźwości?